Taśmy rozprężne - co to takiego?
Taśma rozprężna to rzecz służąca do uszczelniania zewnętrznych albo wewnętrznych szczelin budowlanych, w tym także szczelin dylatacyjnych powstających pomiędzy ramą ościeżnicy, a murem ościeży okiennej po zamontowaniu okna. Chociaż pierwsze taśmy rozprężne powstały ponad 40 lat temu, to w Polsce są stosowane w ilościach śladowych. Po trosze jest to skutek słabej promocji tego rozwiązania technicznego, po trosze ceny jaką przyjdzie zapłacić inwestorowi za materiał, ale przede wszystkim niskiej świadomości budujących, którzy szczelność budynków traktowali do niedawna z przymrużeniem oka. Sytuacja ulega niewielkiej, ale systematycznej poprawie dzięki powszechnie propagowanej okiennej energooszczędności i wynikającej z tego wiedzy, że większość strat ciepła w budynkach jest następstwem braku ich należytej szczelności.
Czym jest taśma rozprężna? Taśma rozprężna jest wstęgą elastycznej pianki poliuretanowej nasyconej środkami impregnującymi na przykład na bazie żywicy syntetycznej (Illbruck) albo dyspersji acrylowej (Soudal). Taśmy pokryte są z jednej strony warstwą kleju zabezpieczonego przed przedwczesnym sklejaniem folią z tworzywa sztucznego. Do nabywców trafiają w formie sprężonej (zdj. nr 1). Po rozwinięciu taśmy z rolki i zdjęciu powłoki ochronnej pod wpływem temperatury następuje samoistne rozprężanie materiału. Warto pamiętać, że im wyższa temperatura, w której stosujemy taśmę rozprężną tym szybszy proces rozprężania.
Taśmy rozprężne produkowane są w różnych szerokościach i można je stosować w szczelinach o różnej szerokości. Zakres zastosowania każdej taśmy rozprężnej podawany jest każdorazowo przez producenta, na przykład w postaci zapisu 15/8. Liczba 15 oznacza szerokość taśmy oraz głębokość szczeliny, w której taśmę można stosować, cyfra 8 to szerokość szczeliny, w której taśma może być stosowana. Warunkiem koniecznym do uzyskania właściwego uszczelnienia szczeliny jest dbałość o stosowanie właściwych taśm w szczelinach o określonej szerokości. Optimum właściwości uszczelniających posiadają taśmy w których stopień rozprężenia nie przekracza 30% - 35% pełnej szerokości rozprężenia. Warto pamiętać, że taśmy nadmiernie skompresowane albo nadmiernie rozprężone po aplikacji w szczelinie mogą jej nie uszczelnić w zakładanym wcześniej stopniu.
W pracach związanych z montażem okien taśmy rozprężne używane są zazwyczaj jako uszczelnienie szczelin dylatacyjnych powstających pomiędzy licem ramy ościeżnicy, a wewnętrzną płaszczyzną węgarka (zdj. nr 3). Cechą charakterystyczną tych taśm jest niski opór dyfuzyjny, czyli paroprzepuszczalność oraz odporność na oddziaływanie wody opadowej, czyli wodoodporność. Poziom w jakim obie te cechy są spełnione decyduje o możliwości ich stosowania w konkretnych przypadkach na placu budowy. Taśmy rozprężne stosowane w szczelinach pomiędzy oknem, a węgarkiem są również odporne na oddziaływanie słonecznego promieniowania UV.
Na zdjęciu nr 4 widoczna jest najnowsza generacja taśm rozprężnych, które w praktyce zastępują wszystkie warstwy wykonywane podczas montażu warstwowego izolując szczelinę przed dyfuzją pary wodnej z wnętrza pomieszczenia, termoizolując połączenie okna z murem ościeży oraz chroniąc złącze przed wodą opadową z jednoczesną możliwością odparowania wilgoci pojawiającej się w szczelinie.
Warunkiem koniecznym zastosowania taśm rozprężnych przy uszczelnianiu okien jest wcześniejsze przygotowanie powierzchni ościeży okiennej. Otwór okienny musi być wyrównany, prosty, prostokątny i możliwie gładki przynajmniej w strefie przylegania taśmy rozprężnej do elementów konstrukcji budynku.