Montaż okna krok po kroku

Montaż okna? To proste! Przykręcić okno do ściany, psiknąć pianką dookoła i… po robocie. Tak to może wyglądać dla kogoś kto nie ma o tej robocie większego pojęcia. Z tego kręcenia i psikania powstają błędy, a błędy w montażu okien, to sprawa poważna dla kieszeni oraz komfortu użytkownika okna. Części z nich można uniknąć pamiętając o zachowaniu odpowiedniej kolejności wykonywanych czynności. Reszta, to kwestia… staranności.

„Najprostszym” do wykonania jest montaż okna w nowym, dopiero powstającym budynku, którego ściany konstrukcyjne stawiane są w technologii dwuwarstwowej tzw. 2W, a szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z betonową ścianą konstrukcyjną i styropianowym ociepleniem. Prześledźmy krok po kroku, co i kiedy należy zrobić, by wykonać prawidłowy montaż okna w takiej ścianie.

1. Dokonujemy oględzin powierzchni ścian ościeży okna. Sprawdzamy jej prostoliniowość, prostokątność, stan techniczny i sposób wykończenia.
2. W przypadku braku prostoliniowości i prostokątności należy wykonać wszelkie roboty, aby ją uzyskać albo przywrócić. Przy okazji weryfikujemy stan techniczny ościeży, uzupełniając ubytki lub pozbywając się nadmiarów materiału murarskiego. Na koniec wygładzamy powierzchnię ościeży tynkiem. Jeżeli tynk jest gorszej klasy, po zakończeniu warto ścieża przeszlifować, oczyścić z kurzu i zagruntować odpowiednim środkiem zwiększającym przyczepność przyszłego materiału uszczelniającego, tak zwanym primerem.
3. Po wyrównaniu i „wyprostowaniu” ościeży dokonujemy pomiaru otworów okiennych. Wymiarowanie otworów niewyrównanych i ustalanie na tej podstawie gabarytów konstrukcji okiennych często prowadzi do błędów wymiarowania. Okna mogą być zbyt małe albo zbyt duże względem ościeży.
4. Podczas wymiarowania dokonujemy równocześnie wyboru sposobu mocowania okna w ościeży (dyble, kotwy, śruby szybkiego montażu itp.) oraz wyboru materiału uszczelniającego, którego użycie może być uzależnione od rodzaju zastosowanych mocowań.
5. Znając wymiar ościeży ustalamy wymiary konstrukcji okiennych. Wymiary okna są z reguły mniejsze od wymiarów ościeży. W ten sposób pomiędzy oknem, a murem konstrukcyjnym powstaną szczeliny dylatacyjne, w których umieszczony zostanie w przyszłości materiał uszczelniający. Szerokość szczelin dylatacyjnych uzależniona jest od podjętej przez nas decyzji co do materiału, którym ją wypełnimy. Dla pianki PU przyjmuje się, że szczelina dylatacyjna nie powinna być szersza niż 30 mm z każdej strony okna.
6. Po dostarczeniu okna na budowę, sprawdzamy wymiary konstrukcji oraz prawidłowość informacji technicznej umieszczonej na etykiecie towarzyszącej oznakowaniu CE okna. Warto pamiętać, że na oknie może znajdować się wiele różnych etykiet i oznakowań, jak choćby te dotyczące właściwości szyb zespolonych. Nie należy ich mylić.
7. Jeżeli wymiary okna są prawidłowe, trasujemy miejsca pod mocowania mechaniczne albo mocujemy do ramy ościeżnicy odpowiednią dla danej konstrukcji ilość kotew. Ilość połączeń mechanicznych odpowiednią dla każdej konstrukcji ustalamy w oparciu o instrukcje montażowe producenta albo ogólne zalecenia Instytutu Techniki Budowlanej podane w instrukcji 421/2011.
8. Przygotowaną albo uzbrojoną do montażu ramę ościeżnicy ustawiamy w otworze ościeży, w miejscu (pozycji) wynikającym z projektu techniczno-budowlanego. W przypadku braku informacji o pozycji okna w ościeży w projekcie, okno powinno być pozycjonowane zgodnie z zaleceniami instrukcji 421 Instytutu Techniki Budowlanej albo instrukcji montażowej producenta okna.
9. Pozycję okna w ościeży stabilizujemy przy użyciu poduszek powietrznych bądź klinów drewnianych.
10. Po ustabilizowaniu pozycji okna w ościeży pomiędzy ramę ościeżnicy, a mur konstrukcyjny wkładamy równolegle do jej przebiegu w otworze klocki dystansowe oraz klocki podporowe odpowiedzialne za przenoszenie sił pochodzących od ciężaru okna na konstrukcję budynku.
11. Ustabilizowane, zdystansowane i właściwie podparte okno mocujemy do muru konstrukcyjnego przy użyciu wybranych wcześniej łączników mechanicznych (pkt.4).
12. Po zakończeniu mocowania mechanicznego, w szczelinę dylatacyjną pwostałą pomiędzy murem ościeży, a ramą okna, aplikujemy materiał termoizolacyjny zgodnie z wcześniej dokonanym wyborem (pkt.4). Jeżeli materiał izolacji termicznej nie posiada jednocześnie właściwości paroizolacyjnych oraz nie jest wystarczająco odporny na wpływ wilgoci opadowej zaleca się wykonanie dodatkowych warstw uszczelniających, paroizolacyjnej od wewnątrz oraz wodoodpornej i paroprzepuszczalnej od zewnątrz przy zachowaniu zasady szczelniej od strony wewnętrznej niż zewnętrznej.